burdan anlaşılan benim düşünmeye ihtiyacım var. aslında düşünecek de hani öyle birşey yok. yani hep genel şeyler yaşıyorum son zamanlarda. O yok ya ondan böyle oluyor galiba. alışıyo insan 1 sene boyunca tabi. her an aranmaya,sorulmaya,dışarı çıkmak için bahaneler bulmaya. sonra birden kesilince.. aa.. şaşırıyor insan işte. e ama nasıl Ona alıştıysam şimdi yalnızlığa da alışmak zorundayım. amaa sezen ablan ne demiş; yalnızlık Allah'a mahsus... falan filan :p demek ki herşey bizim için. bazen yalnızlık çekicez bazen kalabalık. bazen mutlu olacağız bazen huzursuz. bu dünya böyle. imtihan dünyası. yakınmamak lazım. dün bi akrabam bizdeydi. kadın bitirdi beni. fix bir kaç cümlesi var onları tekrar edip durdu. şunlar ki ; herkesin bir derdi var. , derdi olmayan yok, aman heryerde sıkıntı, aman insana bi rahat yok. aaaa deli oldum ya. bi kere de güzel bir şey çıksın ağzından. ben de hep bunlara karışılık e tabi insan bu olur falan diyodum. e ama haklı değil miyim? şükür etsen bir kere de. neler neler çeken insanlar var. bi dön de bak aynaya. şükür et otur yerine ya.. olumsuz,karamsar böyle insanları çevremde istemiyorum ben. (ben de mi öyleyim yoksam)
*
sabahın 9 unda tlfnum çaldı. annem arıyor :) aa dedim herhalde beni uyandırıyor içerki odadan. meşgule verdim. bi kalktım meğer annem yokmuş :) aradım falan neyse... bu kadar :)*
bugün mandalinalara gidicez. baya kalabalık olacak. inşlh güzel bir gün geçiririz. ne yemek yaptınız diye sordum ısrarla söylemiyor. ona göre gidicektim halbuki :p
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder