15 Mart 2006

Geçen gün annem ve babam bir yere gidiyorlardı ve beni yol üzerinde ki anneanneme bıraktılar. ( sanmayın ki 6 yaşındayım da baksın diye. ben ona bakayım napıyor diye ondan) Neyse... Vardım. Market alışverişini falan yaptım.Evini toparlardım. Sonrada yemek hazırladım ve beraber yedik,içtik televizyon izledik. Çok ilgili, görgülü bir torun oldum yani.
Ben gitmeden dediği şeyi dün arayarak tekrar etti.
_ Mer. Sen geldin ya içim aydınlandı. Sen hep gel. İş miş istemem. Bana arkadaş ol yeter.
Ah canım. Hem sevindim hem üzüldüm. Gençken hoşumuza gidiyor yalnız olmak ama yaşlanınca çok kötüymüş. Kızlar,oğlanlar,torunlar... Hiçbirinden fayda yok. Herkes kendi telaşında. Hayırlısını versin Rabbim ve yalnız olanlara kolaylıklar...

Dinleyin Dinletin köşemizde bu hafta Badem ve Badem Ağacı şarkısı var. Sonunda anneannesiyle ilgili hoş şeyler söylüyor. Bunu anneannelerimize dinletip sevgilerini kazanabiliriz. Yada kapat şu dandun çalan müziği de diyebilirler tabi. Tedbiri elden bırakmayalım...

3 yorum:

Adsız dedi ki...

hele de onları kaybettikten sonra insanın içine daha çok dokunuyor beraber vakit geçirmemiş olman.
ne yazık ki şarkıyı dinleyip dinleyip ağlamak hiç bi'şeyi geri getirmiyor..

mandalina dedi ki...

benim de bi anneannem kaldı büyüklerden. azıcık hizmetini görsem, hemen peşin peşin hayır duasını alıyorum ;) Allah eksik eylemesin başımızdan onları...

mer dedi ki...

analarımız... onların anaları... mübarek insanlar.. kıymet bilelim inşlh..