Unutamadığım...
Açardın, Yalnızlığımda Mavi ve yeşil, Açardın. Tavşan kanı, kınalı - berrak. Yenerdim acıları, kahpelikleri... Gitmek, Gözlerinde gitmek sürgüne. Yatmak, Gözlerinde yatmak zindanı Gözlerin hani?
"To be or not to be" değil. "Cogito ergo sum" hiç değil... Asıl iş, anlamak kaçınılmaz'ı, Durdurulmaz çığı Sonsuz akımı.
İçmek, Gözlerinde içmek ayışığını. Varmak, Gözlerinde varmak can tılsımına. Gözlerin hani?
Canımın gizlisinde bir can idin ki Kan değil sevdamız akardı geceye, Sıktıkça cellad, Kemendi...
Duymak, Gözlerinde duymak üç - ağaçları Susmak, Gözlerinde susmak, Ustura gibi... Gözlerin hani?
Ahmet Arif
pek güzel yazılmış. e edebiyat işte. gerçek hayatta yok böyle şeyler. unutmanın kardeşiymiş ağlamak. sevdikçe ağlanırmış, ağladıkça unutulurmuş. şükür seviyoruz ağlıyoruz ve unutuyoruz :)
1 yorum:
anadolu'su da güzeldir ahmed arif'in; anadolu'yu, kardeşliği, fıkaralığı, umudu anlatır.
Yorum Gönder