aç kapıyı bezirgan başı,bezirgan başı
kapı hakkı neee alırsın nee verirsin
bir sıçan iki sıçan üç de kapaan...

en çok oynadığım oyunlardan biridir ortada sıçan. yok bu ortada sıçan değildi. gerçi onu hiç oynayamazdım. sevmezdim işte birileri tarafından vurulmayı falan. ama şu bezirgan başı olayı en güzeliydi. böle isimler takardık. genelde meyve isimleri olurdu. ben hemen çilek derdim. ıy... bazen renkler olurdu. çok güzel oyunlardı bunlar. acaba 4'e giden yeğenim bu oyunu biliyor mu?
birde tekerlemeler vardı aklımızı başımızdan alan. belki ilk keşfettiğimiz kafiyelerdi. "vay be bunların sonu aynı" falan derdik belki. o yüzden ezberimizde hala, unutamadık o günleri.
en meşhurlarından belki ;
...?... çamaşır yıkar, başından terler akar, o terler benim olsa, 2 kardeşim olsa...
ahaha çok komik. nasıl hatırlıyorum ya...
yağ satarım bal satarım ustam ölmüş ben satarım oyununu da sevmem. ne öle kandırmalar etmeler. masum hoş oyunlar güzeldir. tatlı tatlı şarkılar söylenmelidir. eğlenilmelidir işte.
sanırım erkeklerin böyle ezbere dayalı oyunları yoktu. maçtır,kovalamacadır,elleri silah gibi yaparak dıkşın dıkşın halden hale girmelerdir.. e daha ne olsun.. işte sonuç şimdi ki gençler. halbusam ki onlara da böyle masum şeyler öğretilseymiş... yok yok.. vazgeçtim.. :)
şimdikiler çok klasik bir laf olacak ama bilgisayar ve televizyon başındalar çocuklar. hakkaten dışarda sobeleme oynayan çocuklar falan göremiyorum ben. yoksa artık oynayacak yerleri mi yok? olsundu ya. istedikten sonra bulunurdu. bizler bulurduk bi boş arsa oynardık...
arsa deyince aklıma ne geldi. kızların geneli evcilik oynar zaten. ama bu evcilikte en sevdiğim şey yemek yapmaktı benim :) ama çamurla tabi. ya hatırlıyorum da süper şeyler yapardık. böyle köftelik çamuru kırk metre öteden tanırdım. ah ahh.. ufak köfteler yanına da papatyalardan pilav. çok güzel günlerdi. süper bi ev hanımı olucam ben :p