dostsun mu?

böyle olmasını kimse istemezdi. sarıldığımızda aramızdan su sızmazdı. sık görüşemezdik belki. ama telefonda konuşurken bile sevgi doluyduk, o telefonun tellerinden ne ağlamalar ne gülüşler geldi gitti. kırıcı bir laf etmekten korkardık birbirimize. çok konuşurduk çok severdik konuşmayı. tüm gün keyifsizsek bi tlf bizim için moral kaynağıydı. ve tam 6 ay geçti bir tlf bir msj gidip gelmedi aramızda. bu bir küslük mü? kırgınlık mı? hislerimi anlatmak mümkün değil belki. artık aramızdan seller geçiyor fırtınalar kopuyor. keşke böyle olmasaydı. sen gene benim en iyi dostlarımdan olmaya devam etseydin. o kinini kusmasaydın suratıma. o kusma anını hatırlamamaya çalışıyorum ben. ben seni gene en iyilerden olarak hatırlıyorum. en saf en tatlı dostlarımdan biri olarak anıyorum. sanırım özledim artık.
geçmişten hatıralar ;
lise 1 deyiz. ben okula servisle giderdim. birgün servisi kaçırmıştım. ve babam okula bırakmıştı beni. tabii 1. derse yetişememiştim. okula vardığımda bahsi geçen arkadaşım S. boynuma sarıldı. rüyasında öldüğümü görmüş. servisten inmemişim evi aramışlar evde de kimse yokmuş. ve baya bir telaşlanmışlardı. sonra sarılmalar ve aramızdan sızmayan su gözlerimizde...

işte böyle... bu kadar... saygılar...

Uyanışlar Hayr'ola