bugün kramalı tavuk çorbası yaparken tavuk suyuna çorba kitapları geldi aklıma. yok işte annelerin içini ısıtan öyküler, yok efendim gençler için falan diye hep bi içimizi ısıtmayı amaç edinmiş kitaplardı. ortaokul döneminde kim verdi de okuduysam tabii böyle etkilenmiştim sanırım. e işte gençlik naparsın.. içimizi ısıtmıştı belki de ozaman.. ama artık büyüdük başkalarının öyküleriyle içimiz ısınmaz oldu. ortalığı ısıtacak öyküler yazmaya çalışıyoruz çoğu zaman.. bazen heyecan olsun diyoruz hayatımızda bi action filme dönüyor anlar. bi yanda ağlayanlar, bi yanda terkedilenler... ama en çok istediğimiz de sonu mutlu biten hikayeler olması hayatımızda. çok çok defa izlemiş olduğum selviboylum alyazmalım filmi gözümün önüne geliyor bazen. gene kavuşamadılar derken haklılar diyorum. onlar aşk yaşadılar. aşkın son noktası neydi? ayrılıktı. haklılar ayrılmalılar... ama en sonunda asya'nın _ seninim işte alıp götürsene beni deyişi yok mu... işte bittiğimiz andır biz kızların :)
böle işte..