pazarsal günsel..

nasıl geçti habersiz.. ogüzelim yıllarım... bazen gözyaşı olduu.. bazen içli bir şarkıı... içli bir şarkı ve benim içim sıkılıyor. kendimden böyle nefret edesim var. vaktim boş geçtiği için. boş neden boş? doldurmak için birşey yapmıyor muyum? yapıyorum. ama haftaiçi yaptıklarımdan farklı birşey olsaydı dedim pazar günü. pazar gününü keşke tatil etmeselerdi. herkes çalışsın böylelikle illa farklı birşey yapalım diye biz de kasmayalım kendimizi. eğlenmek istiyorum ben. beni eğlendirecek birilerine ihtiyacım var. gerçi ben kendi kendime de fazla gülüyorum(evet deliyim) ama bence böylesi makbul. yoksa ben kendime güleyim ki başkalarına güleyim sonra hayatta karşıma çıkan abuk ve sabuk olaylara güleyim. güleyim ki yaşayabileyim. gülmeyen insan ölüdür bence. gülmek lazım evet. ama kız kısmı dışarlarda kıkırdamamalıdır bunu da hatırlatalım küçüklere kötü örnek olmayalım.

*

hava da duman... hayattan muaf... bu sene de böyle kalsam ne tuhaf... ne tuhaf...

*

birdost daha yeni anlamış ve şu cümleyi sarf etti ;

ya insanlar niye intihar ediyo çok iyi anlıyorum

birdost bak. insanların sorunları olması gerekmiyor intiharetmeleri için. mutlu edecek birşey bulamamaları ve hayatın monotonluğuna bir başkaldırış olarak intihar ediyorlar ve ya teşebbüste bulunuyorlar ve birden hayatlarına ekşın geliyor. işte bu senin istediğin şey :) ama demiyoruz ki ekşın için intihar edelim. (örnek olmayalım) ekşın için yapabileceğimiz şeylerin bir listesini çıkaralım istersen;
- ufak yeğenle çarpışan otomobillere binmek
- elimizde bir et parçasıyla koşmak arkamızda köpek olmalı
...
böle uzar gider. herkes kendi ekşınını kendi bulsun. ben çarpılmaya gidiyorum.