09 Mart 2006

Korkma aşktan ölmez insan,korkma ölmez aşktan insan

Yüzümdeki boyalar beni nekadar saklar, gülümserim bazen acı kalbime batar. Dayanamadım... Nasıl anlatsam... Biraz duygu... Bütün isteğim buydu. Artık hayatımdan çıksan diyorum, ikimiz içinde hayrılısını diliyorum. Ama daha fazlasını isteme benden yalvarırırm. Ben bittim artık kalmadım... Lütfeen görmeyeyim seni... Aklımla çözemedim bu işi. Deliye vurdum deliliğe vurdum kendimi.
Zaten bana düşmez can vermek yumuşak bir kucakta. Aman sabah olmasın bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum. Yürüyordum ben yolumda, öldüğümden bihaberdin, yerinde olsam nasıl öperdim... Neyse ya...
Allı pullu elbisem sürüğüm kokular paristen. Dayanılmaz kadınım ben. hıh...

(bu arada "havada aşk havası var" demeden geçemeyeceğim)

Hiç yorum yok: