keder paylaşınca azalır,
sevinç paylaşınca çoğalırmışşş...
psi psikolağa gitmek istiyorum...
11 Aralık 2005
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Öylesiye sevmek ki bu ölesiye sevmek değil,şuursuzca sevgiyi, ölüm eşiğinden başı dik geçirmek telaşı hesap gününe yakıştırmak telaşı veya; sevgiye ölümü öğretmek, sonsuzluk için... çünkü "bir ömür boyu" çok kısa
9 yorum:
bazen hic beklemedigimiz insanlardan oyle seyler duyuyoruz ki, uzulmemek-tinlamamak mumkun olmuyor... duyduklarimiz, biz unutmak istesek de zihnimizden gitmiyor bir turlu... :(
iste bu zamanlarda dusunerek konusmanin, ne soylediginin farkinda olmanin ne kadar onemli oldugu daha da iyi anlasiliyor...
"psi psikologa gitmek" istiyorsan, bence ertelemeden gitmelisin... bazen ne kadar dua etsek de, birileriyle konusma ihtiyacimizi dindiremiyoruz..
Allah yardimcimiz olsun...
Dur şimdi hiç sırası deil
ne gerek var psikologa biz sana yardımcı oluruz inşallah.
bizim yardımcı olabileceğimiz bir durum değil ise psikologunda yardımcı olacagını pek sanmıyorum. sonuçta ne olursa olsun her şey 'sen'de bitiyor. ne de olsa her şey 'sen' de başlamıştı.
güzel koku ve güzel elbiselerle mi başlanır bu işe?
hadi hayırlısı
aman gitme ya psi psikologa filan.. erol'un dediği gibi belki biz yardımcı olabiliriz.. sıkma canını..
un4; çok haklısın.. bi tek benim bana karşı değil bu olanlar. hepimizin düşünmeden konuştuğu zamanlar ve böylelikle kırdığımız insanlar oluyor. sabırlı olmak lazım sanırım...
bilal ; gitmenin sırası değil hakkaten. bazen şükretmeyi unutuyoruz işte. böyle şeyler oluyor.
erol ; aslında dediğin gibi.. "ben" den kaynaklanan şeyler gene "ben"im düzeltmemle halloluyor.
ve psikolog falan yalan.
yaşasın olagan yalan falan.. :)
pinkmoon ve blogdaşlarım ;
belki birşey yapmıyor gözüküyorsunz ama şuraya yazmak beni çok rahatlatıyor.ve destek almak tanımadığım insanlardan sanırım iyi oluyor. bak şimdi yorumlarınızı görünce mutlu oldum. duygulandım.. tutmayın beni ağlıcam :P
anafikir : şükretmeyi ve yetinmeyi bilmeli insan...
yalan dolan falan filan. evet. :)
ahh canım sen yeterki iste ben hep yazarım comment..
Ben yazana kadar depresyonun geçmiştir zaten.. Ama blog camiasının bu ruhsal destek faaliyetini de takdirle okudum yorumlarda..
bu kadar destekten sonra kimin geçmez ki ufuk...
bende takdirle okudum... tşklerimi sunuyorum tekrar...
ben başaranlar.blogspota hiç bir zaman giremicem bu gidişle.. :((
Yorum Gönder