11 Ekim 2005

bu yaz hiç duymamıştım seslerini...
ama şu iki gündür kulağımın hemen önünde sanki düğün var. türküler,şarkılar... hiç durmuyorlar...
bu sivrisinekler aklımı alacaklar...
aman Allahım... aklıma mukayyet ol...

yan odadan gürültü patırdı..
annemin elinde yastık.sivrisinek kovalıyor.
ben sadece yorganı geçiriyorum kafama.
gene de vızıltı son ses...
insanda pardon sinekde biraz saygı olur canım.
ne bu böyle. gece vakti...

Hiç yorum yok: