...

dışarda yürüyorum... herkes bana bakıyor sanki...
kime baksam gözleri gözlerim de...
sanki hepsi birden biriken suların ne zaman akacağını merak ediyorlar...
evet hepsi meraklı...
bense zor tutuyorum... hüngür sümük dışarlar da görünmek istemiyorum.
ama yüzüm asık... asıktan da asık... bi farkettim ki yumruklarım sıkık.
her an biraz daha zorluyor bentleri sular...

en sonunda varınca oraya kurtuldular benden...
tanıdıklar şaşkın...
ne oldu diyorlar ısrarla...
bense "hiiç" demekten yoruluyorum...

anlatsam...
ağlarım...
anlattım...
ağladım...