filmlerde dizilerde en kolay rol aslında ağlamaktır. üzüntülü bir an getirirsiniz aklınıza. öyle ağlarsınız işte. eğer olmuyorsa soğan kullanırsınız o gözyaşını ne yapr ne eder çıkartırsınız. ama gülmek öyle değil. geçmiş senelerde ki asmalı konak dizisinde özcan denizin bir gülme sahnesi vardır. hep aklıma gelir yalan gülüşler gördüğümde gerçek hayatta. öyle bir güler ki hani msnde hahaha derler siz acaba alay mı ediyor yoksa gerçek bir gülüş mü anlayamazsınız ya. işte öyle birşeydi. o kadar yapay ve o kadar yalandı ki. ve ben dedim ki içimden Allah tan bu bir dizi. yoksa bir insanın yüzünden sahte gülüşler görmekten kötüsü yok. hele tanıdığınız bir insan sizi, sahte gülüşlerle karşılıyorsa... aslına bakarsanız sırf gülüş de değil sahte bir bakış bile insanı yaralamaya yeter. görmek istemiyoruz sahte insanlar hayatımızda. bir gerçek gülücük dileğimiz...
öle işte...