tut gözün ey dud- ı dil çerhun ki devrin terk edip
kalmasın hayrette çeşm-i gevher-efşanım görüp

( ey aşk ateşiyle yanan gönlümün dumanı ; var git feleğin gözünü kapa. Ta ki inciler gibi gözyaşları döken gözümü görünce, hayrete düşüp de dönmesini terk edivermesin...)