karnım acıktı... öle doğru dürüst bişi yemiyorum... genede kilo vermiyorum ya... sinir oluyorum.. ve o zaman normal yemeğe devam edesim geliyo.. ne kadar da sinir bişey bu...
*****************************************************************************
ben artık en nefret ettiğim şeyi buldum: :) başkalarının bana ne yapmam gerektiğini söylemelerinden nefffret ediyormuşum meğer... özellikle de ben tam o şeyi yapacakken sölenmiyor mu... ıy... çok sinirliyim son günlerde nedense... bu şekilde davranan herkese çatacak gibiyim...
aslında mutlu olmam lazım... ve galiba mutluyum... ooh okulum bitti,sınavlardan inşlh geçtim( biraz önce ahmet , hocanın yanına gitmezsek bırakacağını söledi ama... bilemiyorum) :(
mutsuzluklarım neler diye düşünüyorum da... kilo verememiş olmam mesela... bide belirsizlik beni çok üzüyo.. bu belirsizliği üniversiteye girmeden öncede yaşamıştım... böyle ortada kalınır ya.. ne olacağı bilinmez.. boşlukta asılı gibisindir.. işte aynen öleydim bi zaman öncede... e girince üniv. rahatladık.. ama oda bitiyo.. e insanoğlu doymak bilmiyor...
MeLi MaLı : bol bol dua edilmeli...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder